Helsinki'ye uçtum!

Sıcağı sıcağına bildiriyorum arkadaşlar! Böylesine güncel bir postu kolay kolay bulamazsınız benden söylemesi. Hala Helsinki'deyken yazıyorum. Çünkü anladım ki döndükten sonra yazmak neredeyse imkansız bir hal aldı benim için. Gezdiğim yerler birikedursun bir tanesini yazabilmek için zaman yaratmak ve kafamı toplayıp detayları hatırlamaya çalışmak epey zor oluyor. Hala buradayken sizi de uçurayım diyorum buraya, ne dersiniz?

Bu ayın en beklenen yatısı Helsinki'ydi benim için. Bir gün buraya geleceğim aklımın ucuna bile gelmezdi. Hoş, aklımın ucuna gelmeyen başıma geliyor. Daha geçen ay Uganda'daydım. Sanki hep bunu hayal etmiştim de :) Her neyse, demem o ki sabırsızdım baya. Ödüm kopuyordu son anda bir değişiklik olacak ve uçuşu benden alacaklar diye. Tüm engelleri bir bir aştım, bir oraya bir buraya uçtum döndüm derken beklenen gün geldi çattı. Valizi hazırlamadan önce cevaplanması gereken malum soruyu hepimiz biliyoruz. Helsinki'de hava kaç derece?

-8. Hmm.. Tamam.. Kalın kazaklar, hırkalar, yün çoraplar var zaten bende. İşimi görmez mi ki? Göreceğiz...

Daha önce bırakın Finlandiya'da kalmayı herhangi bir uçuşunu dahi yapmamıştım. Arada bir yolcuları kendi dillerinde konuşurken dinledim de bir dil ancak ve ancak bu kadar yabancı olabilirdi. Bildiğim tek şey "Hei", ki o da tahmin edebildiğiniz üzere "Merhaba" demek. Bir de "Kiitos" demeyi öğrendim uçuştan önce ama hiç cesaret edip de kullanamadım, kendisi "Teşekkür ederim demek olur. 

2 saat 50 dakikalık sorunsuz ve oldukça keyifli geçen bir uçuşun ardından işte geldik buradayız. Hani 31 Aralık'ta İstanbulda bir iki gün kar yağmıştı da  hayat iptal olmuştu ya. Havaalanında kardan oluşmuş metrelerce kar öbekleri görüyorum ama uçuşlar ve hayat devam ediyor. Ben pencereden hayran hayran bakarken yolcucumla göz göze geliyoruz ve bana gözlerini devirerek kendi dilinde bir şeylerden yakınıyor. Hiç anlamadığım bu dilde ne demek istediğini anlıyorum bu kez, "Bıktım lan kar kıyamet ne bu  ülkenin hali yine" diyor adeta, hissediyorum.

Neyse efendim biz yolcumuzu uğurlayalım da gidelim otelimize. Bir an evvel hazırlanıp çıkmamız lazım, çok gezeceğiz bugün çok!

Otelimiz havalimanına çok yakındı. Helsinki havalimanından şehir merkezine nasıl gidilir diyenler işte cevabı. Terminal 1 veya Terminal 2; hangi çıkışı kullanırsanız kullanın bineceğiniz otobüs aynı. FinnAir otobüsleri bizim Havaş gibi bir şey. Tek bilet fiyatı 6,30 Euro ve sizi 30dakikada hızlı bir Helsinki turu ile merkeze götürüyor. Normal şartlarda (demek istediğim daha insancıl bir havada) metro kullanmak daha ekonomik olacaktır. Fakat kar yağışı sebebiyle metronun güvenilir olmadığını söylediler ve biz de risk almayalım dedik, Wifi de olan FinnAir otübüsümüzle yolculuğun tadını çıkardık. Her 20 dakikada bir havaalanı-merkez arasında gidiş dönüş olarak çalışan bu otobüsler diğer otobüslere kıyasla daha kısa sürede ulaşıyormuş. Bu da bir hatırlatma.

Pekala, ulaşım konusunda işinize yarayacak bilgiyi aldığınıza göre asıl konuya gelebiliriz. Burası acayip soğuk be blog! Ama öyle böyle değil. -8 ne ki diyeceksiniz. Siz nelerini görmüşsünüzdür de belki ama yok yani. Buranın soğuğu bambaşka. Hissedilen -13 deseler de ben diyorum ki -30! Hatta ve hatta diyorum ki yok mu arttıran! Giydiğim iki kazak üç çorap efendime söyleyeyim kabanı beresi bir işe yaramadı. Otobüsten indikten sonra keşfe başlamamızla bitirmemiz sadece beş dakika sürdü. 5 dakika sonra yüzümüze yüzümüze esen karla karışık rüzgarlar baktık ki zorlarsak bizi kardan adamlara dönüştürecek ilk gördüğümüz alışveriş merkezine daldık. "Forum" denen bu alışveriş merkezi metro istasyonuna ve pek çok orobüs durağına gidiş sağlıyor aynı zamanda. Yani yer altında oluşturulmuş bu yollar sayesinde daha az donarak gideceğiniz yere gidiyor ve ihtiyaç duyduğunuz şeyler için üste- yani şehre - çıkmanız gerekmiyor çünkü zaten alışveriş merkezindesiniz. Aktarma yapacağınız otobüs durağına geldiyseniz  o zaman size veda edeceğiz ve buzlu dünyaya doğru merdivenleri çıkacaksınız. Sistem takdire değer. Biz iyice ısındığımıza emin olduktan sonra giyinip kuşanıp tekrar yüzleşmeye gidiyoruz soğukla.

Bu kez 30 dakika yürüyoruz geziyoruz, fotoğraflar çekiyoruz.Azmediyoruz anlayacağınız. Ama hayatımda ilk defa öyle bir  üşüyorum ki! Ellerim donuyor donuyor ve donmaktan vazgeçip yanmaya başlıyor artık. Yanaklarım, dudaklarım buza yapıştırılmış gibi. Üşümek artık acı veriyor, ve ben böylesini ilk defa yaşıyorum. Eeeh diyoruz yetti artık, atıyoruz kendimizi sıcak ve yemek yiyebileceğiniz bi yere. Ve sonsuza kadar burada kalabiliriz diyoruz. Burada, bu yemek yediğimiz yerde. Yo yoo, Helsinki'de değil tabii ki!

Üçüncü bir atak yapamayacağız biz. Göze alabileceğimiz tek yol dönüş yolu, işte bu kadar. 

Beni bilen kış ve soğuk aşkımı da bilir. Fakat kış ile ilişkimi gözden geçirme kararı aldım. Ve İstanbul'dan binen şortlu yolcunun tam olarak ne hissettiğini de bu macera sonrası anladım. Öyle yani, heyecanlandınız siz de ama. Elle tutulur bir şey çıkmadı bu gezide. Yarın sıcak evime dönüyor olacağım. Size tek bir şey söyleyeceğim; İstanbul soğuk değil arkadaşlar, bunu unutmayın. Hiç soğuk olmadı...

Sevgiler,

İlham Kedisi