(13) Şiirli

Meydan okumada gün şiir günü. Bugüne kadar sadece Cemal Süreyya ve Atilla İlhan şiirleri okumuşluğum var. Onlar dışında kitaplığımda başka şiir kitabım yok, üstelik bu iki şairin her şiirini okumuşluğum da yok. Ne yazık ki, gerçek bir şiir insanı olmadığım aşikar.

Ama Cemal Süreyya'nın bir şiiri vardır ki, her zaman etkilemiştir beni. Aslına bakarsanız şiiri okuduğumda öyle çok etkilenmem ama adı ve son mısrası benim bu şiiri sevme nedenimdir.

Cemal Süreyya - Kadınlar Susarak Gider

Bir kadının çığlıklarından, kavgalarından korkmamak gerekir, çünkü kadının gidişi sessiz ve asildir. 

Lafı gediğine koyuşunu seviyorum bu mısranın. Hiç bir zaman da bende yanıldığını görmedim.

Şiir miir değil de çok yorgunum be blog, sırtım belim her yerim ağrıyor. Hemen uyuyasım var. Gideyim ben, susarak gideyim mi? Şaka şaka, burası susacağım ve çekip gideceğim en son yer. Kıymetini bil, hadi yine iyisin!

Sevgiler,

İlham Kedisi