bir kedi bir kalem ''ilham kedisi''

Günlerdir geçmeyen huzursuzluk, mutsuzluk, umutsuzluk... Herkes gibi ben de bu hislerle uyuyup uyanıyorum. Bu sabah da uyanıp hemen telefondan haberlere baktım. Yataktan kalkmaya mecalim yok. Güzel bir haber de yok. Kötü işte, gidişat kötü. Perdelerini açtım odamın ama kalkmıyorum yataktan yine. Kahvaltı edesim dahi yok. Böyle bir beş bilemedin altı kez kalktım ve yattım. Sonra bahçeden bir kedi ağlama sesi gelince dayanamadım da öylece yataktan kalkabildim. Mutfak kapım bahçeye açılıyor benim. Orada da kedi maması su süt bir şeyler oluyor hep. Evde oldukça ilgileniyorum bu mama işleri ile. Kedi ağlaması ile gittim baktım kaplara ama dolu hepsi. Yani bizimki mart ayı ağlaması yapıyormuş aslında. Eh dedim, bir şekilde geldin mutfağa hazırla bari kendine de kahvaltı. Dünden kalan haşlanmış yumurtalar vardı iki adet. İkisini de dörde bölüp diğer kedi mamalarının yanına koydum ama yok. Benim hanımlar beyler beğenmedi koklayıp kenara çekildiler uzun uzun. Kendime bir çay koyarken gözüm yin...