Ana içeriğe atla

Kayıtlar

2014 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Hayallerin (biraz) sesini kısmak

Yok vazgeçtim. Bu yıl o kadar acımasızca listeler hazırlamayacağım kendime. Geçen yıl hazırladım da ne oldu, gördük. Kendime öyle bir yüklenmişim ki, şunu yap bunu başar şöyle azmet böyle harika ol şimdi dönüp o sayfaları okumayı düşününce bile tüylerim ürperiyor. Kendi kendime iyi dileklerde bulunduğumu sanarken ne çok yüklenmişim öyle! Bir konuya takılmışım ki of yani 10 maddeyse 7'sinde ona atıf var. Herkesin yeni yıldan beklentileri var elbette. Ama ben yeni yıldan beklememişim, kendimden beklemişim. Hal böyle olunca, bir de dileklerde aksaklıklar söz konusu olunca yıl sonu kapanmıyor o defter, dürülüp içinize oturuyor. Ben ettim siz etmeyin. Ama dilekler olmadan olmuyor biliyorum. O yüzden ben de bir değişiklik yaptım bu sene ve yeni yılda gerçekleştirmeyi dilediğim şeyler listemi keyifli bir hale dönüştürdüm. Gerçekleştiremezsem bile kendime küsmeme neden olmayacak küçük sevimli dilekler hazırladım. İlham alması serbest! 1*   Yeni ev demek yeni oda demek! Yeni odam ile işe...

Yeni Yıla Yeni Kartpostallar Yaptım!

 Şu Pintereste bakarken hem kendimi kaybediyorum hem de içim içimi yiyor insanlar neler yapıyor ya diye. Sonra da bir kıskançlık dalgası yakalıyor niye ben hiç bir şey üretmiyorum ya da bana niye şöyle şeyler yapan yok diye oturup tırnaklarımı kemirmeye başlıyorum. Bu gidişata bir son vermek lazımdı ve ben de en temelden başlayıp bir şeyler tasarlamaya veya uydurmaya başladım.  Yine Pinterestteki aşırı yaratıcı ve orjinal fikirlerin yanına pek yaklaşamasam da paylaşmaya değer bulduğum için ne yaptım nasıl yaptım size bu postta ondan bahsedeceğim.  Hazırsak renkli kartonlarımızı çıkaralım, yeni yıl kartpostalları yapıyoruz! Malzeme listesi; Taba renkte olabildiğince kalın bir karton (tercihe göre başka bir renk seçilebilir ama yeni yıl renkleri kırmızı-yeşile bu rengi daha çok yakıştırıyorum ben)   Desenli craft kağıtlar (Ben bu kağıtları herhangi bir kırtasiyeden aldım, KeskinColor markalı) yeşil el işi kağıdı ( Benim tercih ettiğim bildiğimiz ...

Salı Postası

Pazartesi'yi tam da istediğim gibi değerlendirdim. İnanınca çok güzel bir başlangıç günü olabiliyormuş meğer. Ta taaam! İşte pazartesinin nimetleri! Şu pembeli mavili zarfların içinde ne mi var? Mutluluk. Biri yurtdışına biri yurtiçinde bir yere doğru yola çıktı az önce. Ne zamandır aklımda olan bir şeye kendimi verdim ve oturdum kartpostal tasarladım sevdiceklerime. İlk iki denemem bu sabah sahiplerine kavuşmak için yola çıktı. Onlar kartpostallara henüz kavuşamadan ben bir post yapıp şanslı kişiler için süprizi bozmak zorundayım. Çünkü şunun şurasında yeni yıla bir şeycik kalmadı ve belki siz de sevdiklerinize el emeği bir şeyler yapıp göndermek istersiniz diye fikrimi ve yapılışını sizlerle paylaşacağım. Sonra da seri üretime geçip geri kalan sevgili arkadaşlarımı kartpostala boğmayı düşünüyorum. Belki onlar da benim fikrimi geliştirip yaptıkları kartları bana gönderirler. Ah nerdeee... Sitem mi? Yok canım daha neler. Takipte kalınız akşama zarfları açıyorum ;) Sevgiler...

Kışın İlk Günü

Silkelenmeye ihtiyacım var. Dışarıda da ne yağmur yağıyor ne kar... Benim hayatımda hareket yok bari penceremde olsa. Bir de bugün kış gün dönümü olacak. Dönmeyen talihimde mevsim dönse bari normale. Biraz yağmur sesi dinlesem sonra o temiz toprak kokusunu çeksem içime... Kışın ilk gününden çok şey mi istiyorum acaba? Uzun süredir hayatıma plan işlemiyor. Uzun, upuzun bir süre oldu mu sahi? Bilemiyorum, zaman acayip bir kavram. Geçip gitsin istediğiniz ama saniye saniye geçen ve o her saniyesini yaşadığınızı hissettiğiniz anlar var ya, işte o anlar 1 dakika da olsa uzundur size. Benim de uzun sürem böyle bir süre. Alışıp gittiğiniz bir düzeni bozduğunuzda yerine yeni bir başlangıç gelir, değişim gelir ama bunun için illa ki bir yerden başlamak gerekir. Kalmazsınız o düzeni bozduğunuz yerde, kalamazsınız. Ben kalakaldım işte. Eylül ayından beri ha taşındık ha taşınacağız. Arkadaşlarımla İzmir'deki her buluşmam ufak çaplı bir veda. Her ay, e biz öbür ay taşınıyoruzlar, ama öbür ay...

Ben kim miyim?

Kısacık bir merhaba deyip ortadan kaybolduğumu sananlara sesleniyorum. Yanıldınız! :) En yakın zamanda geleceğimi söylemiştim ve evet en yakın zaman tam da bugün oluyor ve ben kendimi tanıtmaya geldim. Hoş buldum. İlk deneme yazımı blogumda paylaştığımdan beri sürekli sayfa ziyaret sayısını  izlemekten kendimi alamadım ne yalan söyleyeyim. Bir kaç da olsa bir yerlerde okunduğumu bilmek mutlu etti, devam etmem için de motive etti. Öyle ya da böyle artık tanışma vaktimiz geldi. İsmim Arzu, nam-ı diğer "İlham Kedisi". Evimde ilhamımı aldığım 2 kedim var. Bahçemde mi? Mm şey, bahçemdeki son sayı 8. Yani ben ilhamımı kedilerden almayayım da kim alsın söyler misin lütfen sevgili okuyucu? Liseyi ve üniversiteyi biricik şehir İzmir'de okudum ve yarı umutlu yarı umutsuz bir taze mezun olarak iş aramaktayım. Sizlerden farklı bi hikayem olduğu için açmadım bu blogu. Ben kendim gibi olan insanlarla tanışmak, onların hayatlarından bir iki mutluluk hikayesi okumak istedim, beni oku...