Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm

Zülfü Livaneli

Uzun süredir elimde dolaşatırdığım kitabımı nihayet bitirdim. Tatlı bir arkadaştan hediye gelen Zülfü Livaneli’nin Bir Kedi Bir Adam Bir Ölüm adlı sürükleyici ve çoğu yerde sizi düşünmeye sevk eden bir kitabı. Adından da anlaşılacağı üzerine olaylar bir cinayet planı üzerine kuruluyor. Ancak kitaptaki bir anlatım şekli oldukça farklı. Önce bir yazar tarafından  kahramanımızın romanlaştırılan hayatını okuyarak başlıyoruz. Her bölüm bittiğinde kahramanımız Sami, kalemini alıyor ve yazarın anlattıklarının kendi açısından nasıl geliştiğini bize birinci ağızdan anlatıyor. Bize de okuduklarımızı yeniden düşünme fırsatı veriyor. O yazara kızıp aslında olanları ve hissettiklerini anlatırken, hayatımızı birilerine ne kadar açarsak açalım duygularımızın en güçlü halleriyle sadece bize ait ve bizde kalıyor olduğunu düşünüyorum ben de. Bir uzaklaşıp bir yaklaşıyoruz yaşanan olaylara kitaptaki bu anlatım sayesinde. Ve güçlü bir şekilde işlenen öldürmek mi bağışlamak mı ikilemi...
Daha önce Livaneli okumamıştım. Bu kitapta bazı gündelik olaylara ve karakter özelliklerine yaklaşımı çok hoşuma gitti.  

Çok hoş bir insandır annem. Arkadaşları gibi o da her olayı mutfak zamanlamasına göre anlatır: “Tam fasulyemi ayıklayıp soğanımı soymayı bitirmiştim, tencereye koyacaktım ki sokaktan bir gürültü geldiğini duydum.” O sırada iki kişinin ölümü ile biten bir trafik kazasından söz etmektedir ama sizin bunu anlamanız biraz zaman alır. 

Burda hemen anneannem gözümün önüne geldi.  Eminim hepimizin hayatında en az bir tatlı insan var böyle fasulyem, barbunyam, böreğim zaman kavramlarıyla sohbetlerini detaylandıran. Bu gibi detaylarda sevdim Livaneli’nin anlatım tarzını. Bir başka kitabını daha okumak isterim, ne önerirsiniz?