bir kedi bir kalem ''ilham kedisi''

İnsanın sıkıldığı zamanlarda geceyi beraber geçirebileceği dostları olması çok kıymetli bir şey... Eskiden arkadaşlarda kalmak haylazlık üzerine kurgulanmış bir şeyken şimdi tek derdimiz beraberken bir tatlı huzur sahibi olabilmek. Yaşlanıyor muyuz ne? Uzun zamandır ilk defa haftasonu tatilim oldu. Hem de öyle tek tek değil, cumayı da içine alarak peş peşe ! Cumartesiyi pek bi mutlu keçiciğimle geçirdik. Keyifli bir akşam yemeği, pencereden bizi izleyen minnak kedileri beslememiz, sonucu olmayan uzun sohbetlerimiz, Kekik hanım ve bir dizi keşfi cumartesi gecemizin başlıklarıydı kısaca :) Gelelim dizi keşfimize; " Pushing Daisies ". Birşeyler izlesek, ama ne izlesek? Şöyle çerezlik bir dizi olsa, beraber başlasak? Keçiciğim hemen blog arşivlerinden seçenekler sunmaya başladı ve konusunu okuduğunda hemen bu dizide karar kıldık.Türü kara mizah, polisiye olarak belirlenmiş. Konusu ise oldukça tuhaf. Ned adındaki başrol karakterimizin çocukken keşfettiği ve iyi mi kötü...

Sabah 7:10 alarmıyla yatakta bir düşünme aldı beni.. Kalkmak ya da kalkmamak. Tüm mesele buydu sabahın 7:10'unda. Mecbur da değildim ama gece uçuşa gideceğim için erken kalkıp yorulup gitmeden önce biraz kestirmek için uydurduğum bir yöntemdi bu. 20 dakika süren "5 dakika daha" sonrası pes ettim ve kalktım. Sonra kahvaltı, kendime çıkardığım ev işleri, ütüydü falandı derken ah dedim fırsat bu ya hemen bloga koşayım. Dün akşam eve gelince her akşam olduğu gibi posta kutusuna baktım. Bir baktım ki kapağı olduğu gibi açık, ve içinde bir kart. Almanya'dan gelmiş, "Postcrossing" sağolsun. Sevindim tabii çünkü kendisi yılın ilk kartı! Ayrıca epeydir kimseden kart almıyordum, bir eksiktim. Yine de içime bir şüphe düştü, acaba başka kart da vardı da düştü veya biri mi aldı diye. Bunu hiç bir zaman öğrenemeyeceğiz. Neyse... Gelen kart kar manzara lı pek bi severim bilirsiniz.  Ben de hemen yeni bir adres aldım, Japonya çıktı. Kartımı desenli bantlar, sticker...

Sıcağı sıcağına bildiriyorum arkadaşlar! Böylesine güncel bir postu kolay kolay bulamazsınız benden söylemesi. Hala Helsinki'deyken yazıyorum. Çünkü anladım ki döndükten sonra yazmak neredeyse imkansız bir hal aldı benim için. Gezdiğim yerler birikedursun bir tanesini yazabilmek için zaman yaratmak ve kafamı toplayıp detayları hatırlamaya çalışmak epey zor oluyor. Hala buradayken sizi de uçurayım diyorum buraya, ne dersiniz? Bu ayın en beklenen yatısı Helsinki'ydi benim için. Bir gün buraya geleceğim aklımın ucuna bile gelmezdi. Hoş, aklımın ucuna gelmeyen başıma geliyor. Daha geçen ay Uganda'daydım. Sanki hep bunu hayal etmiştim de :) Her neyse, demem o ki sabırsızdım baya. Ödüm kopuyordu son anda bir değişiklik olacak ve uçuşu benden alacaklar diye. Tüm engelleri bir bir aştım, bir oraya bir buraya uçtum döndüm derken beklenen gün geldi çattı. Valizi hazırlamadan önce cevaplanması gereken malum soruyu hepimiz biliyoruz. Helsinki'de hava kaç derece? -8. Hmm.. Tamam.. K...