İnanmayacaksın ama, bugün ilk defa İstanbul'dan başka bir yere bir adım dahi kımıldamak istemiyorum. Neden böyle hissediyorum dersin? Çünkü kımıldamaya mecburum ve aksi gibi hiç halim yok. İtiraf et, bir an İstanbul'u delice sevdiğimi düşündün! Ama yok, öyle değil. İstanbul'da kalmak bir kereliğine de olsa cazip geliyor çünkü şu an daha zor ve bir o kadar da güzel gelen şeyler var.
Günlerden pazar bir kere. Bir pazar gününe göre oturduğum sokak çok sakin görünüyor. Hep sakindir gerçi ama, bu kez sokaktan bir insan bile geçmedi. Bahçedeki ağaçlardan yaprak sesleri geliyor odama. Üşüsem de pencereyi kapatamıyorum. Tatlı bir esinti var günün kendisinde, doyabilmek imkansız.
Sadece anahtarımı ve cüzdanımı alıp, markete gitmek için evden çıkıyorum. Saçlarım karmakarışık, gözlerim hala uykulu. Bugünkü kombinimin adı; ''buralarda oturuyorum ya iki dakikalığına çıktım''.
Etiyopya'ya gideceğim bir kaç saat sonra. O yüzden valize yiyecek, içecek takviyesi yapmam lazım. Bahaneyle de bu güzelim, hafif soğuk sabahın rüzgarına yüzümü okşatıyorum. Saçlarımı ordan oraya atmasına izin veriyorum, düzeltmeyeceğim.
Bir kaç saat sonra valiz elimde tıngır mıngır gitmek değil de, bu pespaye halimle en yakın parka gidip bir banka oturmak istiyorum. Sadece bir saatliğine bile olabilirdi. Keşke biraz zamanım olsaydı... Ya da en azından bugün böyle hissederken Etiyopya'ya gitmek zorunda olmasaydım. İşimden yakınmıyorum, aksine çok seviyorum. Sadece bugün evimi bırakıp bir yere gitmek istemiyorum, hepsi bu. Gitmek zorunda olduğum için de anı yakalayamadığımı hissediyorum. Telafi edebileceğim başka, esintili bir pazar günü daha olacak mı yakınlarda? Öyle olacağını umuyorum...
*İyi yanından bakalım şimdi. Çok uygun fiyata, mükemmel bir kahve aldım. Dönüş valizim buram buram kahve kokuyor. Söyle o pazar gününe, geleceği varsa göreceği de var!
Sevgiler,
Günlerden pazar bir kere. Bir pazar gününe göre oturduğum sokak çok sakin görünüyor. Hep sakindir gerçi ama, bu kez sokaktan bir insan bile geçmedi. Bahçedeki ağaçlardan yaprak sesleri geliyor odama. Üşüsem de pencereyi kapatamıyorum. Tatlı bir esinti var günün kendisinde, doyabilmek imkansız.
Sadece anahtarımı ve cüzdanımı alıp, markete gitmek için evden çıkıyorum. Saçlarım karmakarışık, gözlerim hala uykulu. Bugünkü kombinimin adı; ''buralarda oturuyorum ya iki dakikalığına çıktım''.
Etiyopya'ya gideceğim bir kaç saat sonra. O yüzden valize yiyecek, içecek takviyesi yapmam lazım. Bahaneyle de bu güzelim, hafif soğuk sabahın rüzgarına yüzümü okşatıyorum. Saçlarımı ordan oraya atmasına izin veriyorum, düzeltmeyeceğim.
Bir kaç saat sonra valiz elimde tıngır mıngır gitmek değil de, bu pespaye halimle en yakın parka gidip bir banka oturmak istiyorum. Sadece bir saatliğine bile olabilirdi. Keşke biraz zamanım olsaydı... Ya da en azından bugün böyle hissederken Etiyopya'ya gitmek zorunda olmasaydım. İşimden yakınmıyorum, aksine çok seviyorum. Sadece bugün evimi bırakıp bir yere gitmek istemiyorum, hepsi bu. Gitmek zorunda olduğum için de anı yakalayamadığımı hissediyorum. Telafi edebileceğim başka, esintili bir pazar günü daha olacak mı yakınlarda? Öyle olacağını umuyorum...
*İyi yanından bakalım şimdi. Çok uygun fiyata, mükemmel bir kahve aldım. Dönüş valizim buram buram kahve kokuyor. Söyle o pazar gününe, geleceği varsa göreceği de var!
 |
| Şimdilik Etiyopya'dan bir fotoğraf |
Kahvenin yanında bir şarkı dinlemek isteyen?
Sevgiler,
İlham Kedisi
Tarih değişir, kafan değişir ama öyle bir pazar yine gelir. Aynı kafada olup, aynı hisleri taşıman dileğiyle,
YanıtlaSilUmarım ''o pazar'' ile arayı çok açmayız :) Tatlı yorumun için teşekkürler @Yağmur, bu sayede ben de blogunu keşfetme şansını yakalamış oldum :)
Sil(Google plus hesabında, blog adresin eskisi olarak görünüyor yalnız benden söylemesi)
Sevgiler!
Pazar günü bol aslında ama başka bir zaman böyle bir an yaşanır mı bilmiyorum ya da böyle güzel anlatılır mı..
YanıtlaSilSevgiler..
Bu yazının ateşlenmesi için, illa ki benim o canım esintili pazarı kaçırmam gerekiyordu. Bir daha yaşansın ama ben evde olayım! Ya evde yoksam? O zaman başka bir günü pazar gibi yaşayayım ona da tamamım ben :)
SilSevgiler benden de !
Şu -buralarda oturuyorum 2 dakikalığına çıktım- kombini her ekmek almaya gittiğimde yapıyorum,diğer giydiklerim kadar havalı olmuyor; buralar bizim yeaa yabancı yok stili!
YanıtlaSilEtiyopya mı?! Yeni yerler görmek,keşfetmek eğlenceli olmalı.Gerçi işiniz gereği gitmişsiniz ama olsun zevkini çıkarın bizimle bol bol fotoğraf paylaşın,meraklısıyımdır da biraz :D
(İlk okuduğum yazınızdı,devam edeyim:))
Devam etmekten kendinizi alıkoymayınız efenim!Üstelik istediğiniz yazıdan başlayabilirsiniz :))
SilPijamayla çıkma mutluluğu diye bir gerçek de var ama her zaman yemiyor tabii. Her ne kadar ''buralar bizim yaaa'' desem de, insansız saatleri kovalıyorum öyle durumlarda, çünkü o ekmek alma kombininden de bir üst seviye sayılır.
Etiyopya konusuna gelince, bak bugün döndüm bile. Elimde o kadar az fotoğraf var ki. Tek kazancım iki paket kahve bu geziden. Ama madem çok ısrar ettin paylaşırım onları da, ''meraklısına''
diyerekten :)
Uf ne güzel betimlemissin. En sevdiğimiz havalar geliyor mu ne? :)
YanıtlaSilVallahi geliyor gibi keçicim :) serinlikli serinlikli planlar bizi bekler :)
SilO camdan gelen ufak esintiyi hissettirdin bana :) Yeni buldum sitenizi ve çok da güzel buldum, çok samimisiniz. Esintili bir pazar görme dileğiyle :)
YanıtlaSilhttp://www.samettutal.com
Sahi mi? Öyle dedin ya neredeyse kendi yazımı baştan okuyacağım esintiyi hissedebilmek için :) Çok teşekkür ederim! Ben de siteni inceliyorum tam da şu anda :)
Sil